I cóż, że do Szwecji

W związku z tym, że mam ostatnio trochę więcej czasu, moja aktywność w internecie wzrosła  o 10^6% - nie bede się tego wstydzić:) Nie będę również ukrywać, że jestem na bieżąco z wydarzeniami politycznymi, dlatego nie mogę się powstrzymać przed dwoma akcentami w dzisiejszym wpisie. Akcent 1 dotyczy szkoły średniej w której oknie dostrzegłem ciekawe edukacyjne rekwizyty :) Bardzo wymowne :) Jestem tu tu dopiero  3 tygodnie, więc nie będę jeszcze pisał, że kocham Szwecję, ale na pewno dostrzegam w sobie pewne symptomy zakochania. Na początku tygodnia przywitała nas piękna zima. Wybraliśmy się więc szybko po niezbędny sprzęt i ruszyliśmy szukać górek. Był to strzał w dziesiątkę,  dał mi trochę świętego spokoju - również w domu :)  Sanki sprawdziły się także świetnie na  falach oceanu jako łódź Waiany... Białe szaleństwo szybko się skończyło, więc wróciliśmy do rutyny. Plac zabaw, który mamy w okolicy ciągle nas zaskakuje. Pola obok ulubionej wioski indiańskiej znalaz

 W piątek Pola skończyła 6 lat! Pamiętam, jak patrzyłam na znajome sześciolatki i nie mogłam uwierzyć, że moja malutka dziewczynka kiedyś będzie miała tyle lat. No i ma.  Od tygodnia przygotowywała przyjęcie: szykowała w przedszkolu dekoracje i codziennie domagała się rozmowy o przebiegu jej urodzin i wyborze prezentu. Oczywiście najważniejsi na przyjęciu są goście! Zaproszona została Millie z rodziną. Dziewczynki bawiły się, jakby znały się od zawsze, rozmawiały ze sobą(!), każda po swojemu, ale twierdziły, że się całkowicie rozumieją (Piotr pyta: kiedy my to straciliśmy??). W piątek, dzień urodzin, Piotr z dziećmi poszli do muzeum sztuki współczesnej- na 10 rano. Był to wypad zorganizowany przez otwarte przedszkole, do którego chodzą. Sądziliśmy, że będą tam jakieś specjalne zajęcia dla dzieci, ale nie - dzieci po prostu zajmowały się sobą, podczas gdy rodzice byli oprowadzani przez pracowników muzeum. Genialne, w końcu jakaś aktywność dla rodziców z dziećmi z